- меҳнатдӯстӣ
- [محنت دوستي]меҳнатдӯст будан, кордӯстӣ
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
меҳнатдӯстӣ
Смотреть что такое "меҳнатдӯстӣ" в других словарях:
меҳнатдӯст — [محنت دوست] одами меҳнатӣ, он ки аз кор намегурезад, он ки меҳнат карда нон хӯрданро вазифаи асосии худ медонад … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
бишкӯлидан — [بشکوليدن] кит 1. чустию чолокӣ ва ҳушёрӣ намудан 2. меҳнатдӯстӣ нишон додан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
дӯст — [دوست] 1. ёр, ошно, некхоҳи касе, ҷӯра; муқоб. душман: дӯсти азиз, дӯсти дерина, дӯсти меҳрубон, дӯсти наздик, дӯсти самимӣ 2. дӯстдоранда, дӯстдор, ошиқ, муҳиб; иштиёқманди чизе ё коре (ба ин маъно бештар ҳамчун ҷузви пасини калимаҳои мураккаб… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
зан — I [زن] 1. асоси замони ҳозира – оянда аз задан 2. ҷузъи пасини баъзе калимаҳои мураккаб ба маънои зананда: шохзан, зарбазан, роҳзан, торзан, муштзан II [زن] 1. ҷинси модинаи инсон, ҷинси муқобили мард 2. завҷа, аёл, ҳамсари мард; зани бева зани… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
меҳнатӣ — [محنتي] 1. мансуб ба меҳнат; кори асосёфта бар меҳнат: ғалабаи меҳнатӣ, тарбияи меҳнатӣ, фаъолияти меҳнатӣ, шӯҳрати меҳнатӣ; рӯзи меҳнатӣ рӯзи корӣ 2. меҳнаткаш, меҳнатдӯст: марди меҳнатӣ, одами меҳнатӣ; мардуми меҳнатӣ // ҳалқи меҳнатӣ… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
меҳнаткаш — [محنت کش] он ки бо меҳнати худ (кори худ) рӯз мегузаронад, меҳнаткунанда; меҳнатдӯст, кордӯст … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
меҳнатқарин — [محنت قرين] меҳнатдӯст, меҳнатӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
меҳнатрӯзӣ — [محنت روزي] 1. он ки азобу машаққат кашидан дар тақдири ӯст 2. меҳнатдӯст, меҳнатӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ҷонкан — [جان کن] он ки аз дилу ҷон кор мекунад, меҳнатдӯст, фидокор … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
